روزهای نمونه - رمان جدیدی از مایکل کانینگهام

اگر از ساعتها لذت بردید به احتمال زیاد از آخرین اثر کانینگهام هم لذت خواهید ( خواهم ) برد. روزهای نمونه (Specimen Days) اسم آخرین رمان مایکل کانینگهام است که در خرداد ماه روی پیشخوان کتابفروشی های آبی ماوراء بحار می نشیند . همان طور که ساعتها وامدار ویرجینیا وولف بود روزهای نمونه هم وامدار والت ویتمن است ( روزهای نمونه نامی است که ویتمن به دیباچه دفتر شعرش داده بود ) . روزهای نمونه همانند رمان ساعتها از سه بخش موازی با هم تشکیل شده است . رمانی متشکل از سه قصه موازی که در سه دوره تاریخی متفاوت جریان پیدا کرده اند . دوره انقلاب صنعتی ، سال ۱۹۲۰ و زمانی در آینده دور . در هر بخش این رمان داستانی روایت می شود که سبکی متفاوت با داستانهای دیگر بخش دارد : داستانی از ارواح ، داستانی معمائی و رمز آلود و داستانی علمی خیالی( بخش سوم این رمان در شهر نیویورک و در قرن ۲۲ می گذرد). چیزی که سه قسمت مختلف این رمان را به یکدیگر پیوند می دهد ( الگوی تکرار شونده در کلیت اثر )گروهی از شخصیتها است که داستان حول آنها شکل می گیرد . در هر سه قسمت ما ( به نحوی ) با گروهی سه نفری از شخصیتهای هر اپیزود رو به رو می شویم . گروهی که از یک پسر نوجوان ، مردی پیر و زنی جوان تشکیل یافته است . 
خب فعلا باید منتظر بود تا یا یکی لطف کند و رمان را از آن ور آب برای آدم بفرستد و یا اینکه مترجمی ( به قصد پیشدستی هم که شده ) اثر را ترجمه کند و تن احتمالا نیمه جانش را بفرستد به بازار داخلی . من یکی که لحظه شماری می کنم .

چند نقل قول از کرت ونه گات

اینم چند جمله قصار از کرت ونه گات . به نظر من جمله اول این نوشته بیشترین کاربرد را در وضعیت فعلی ما دارد .

The big trouble with dumb bastards is that they are too dumb to believe there is such a thing as being smart."

• Sirens of Titan
• مشکل اصلی ای که با آدمهای حروم زاده و بی شعور پیش میاد اینه که اونا اونقدر بی شعورن که نمی تونن قبول کنن  چیزی به اسم با هوش بودن هم وجود داره .

Who is more to be pitied, a writer bound and gagged by policemen or one living in perfect freedom who has nothing more to say?

Bluebeard p.168

کدومشون ترحم برانگیز ترن : نویسنده ای که پلیس محدودش می کنه و دهنشو می بنده یا نویسنده ای که در آزادی کامل زندکی می کنه و هیچ حرفی برای گفتن نداره؟
 



If you really want to hurt your parents and you don't have nerve enough to be homosexual, the least you can do is go into the arts.

اگه می خواین واقعا پدر و مادرتون رو اذیت کنین و عرضه همجنس باز شدن رو هم ندارین حداقل کاری که می تونین بکنین اینه که برین تو کار هنر .

We are what we pretend to be, so we must be careful what we pretend to be."

- Mother Night

ما همون چیزی هستیم که بهش تظاهر می کنیم پس باید خیلی مواظب باشیم که به چیزی داریم تظاهر می کنیم .