بعضی ها با مداد ( یا خودکار ) نوشتن را تنها شکل واقعی نوشتن می دانند و به کامپیوتر روی چندان خوشی نشان نمی دهد . به قول یکی از دوستان صدای پر از ناز کشیده شدن نوک مداد بر روی صفحه سپید کاغذ کجا و صدای ضمخت تق تق صفحه کلید کجا. این ایده - البته - در بین اکثر نویسندگان کهنه کار ما طرفداران زیادی دارد .ولی جالب اینجاست که بسیاری از نویسندگان نو گرای خارجی نیز به نوعی کامپیوتر گریزی دچارند و به قول محمد محمد علی هنوز پشت میز کامپیوتر قرار پیدا نکرده اند . نمونه اش پل استر نویسنده مشهور و نوگرای آمریکایی که دچار بیماری کامپیوتر گریزی است .
I’m one of the few people left without a computer. I don’t write on a word processor, and I don’t have email and I’m not really tempted to get it. I’m very happy with my pen and my old portable typewriter, but I’m not against talking about anything, actually. I think the glory of the novel is that you‘re open to everything and anything that exists or has existed in the world.
مصاحبه پل استر با جاناتان لتم ( مجله Believer) فوریه 2005
ممم...منم به نظرم هیچ چیز قلم و کاغذ اونم از نوع کاهیش نمیشه:) ولی خوشم اومد حرف جالبی زده آقای استر...چون معمولا بیشتر آدمها همه چیز رو مطلق میکنن...
پیمان
من هم اابتدا چنین قکر میکردم.
فکرم خیلی زود عوض شد خوبی نوشتن در کامپیوتر این است که ادم به مدادپاکن احتیاج نداره !!از دست خطخطی کردن هم خلاض میشه..
من شرط می بندم اقای فاستر هم قکرش تا حالا عوض شده..
تو بگو
لباس شستن تو تشت بادست شستن بهتره .یا با ماسین لباس شویی!!!!
بالاخره امروز کتابت رو سفارش دادم برام بیارن:) تا هفته دیگه دستم میرسه بعد میبرم توی کشیک های اطفال میخونمش:))اگه مورتالیتی کودکان ماه آینده رفت بالا تقصیر شماست!
اره خیلی سخته با کامپیوتر نوشتن.ولی من دارم تمرین کنم فقط واسه تجربه